کد مطلب:39032 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اهل بيت

لطفاً آياتي كه در فضايل و مناقب حضرت علي7 و نيز آياتي كه در سرزنش دشمنان آن حضرت نازل شده را بنويسيد.

دربارة شخصيّت و فضيلت حضرت اميرالمؤمنين7 آيات فراواني رسيده كه در اين جا به برخي از آنها اشاره ميشود:

1. سوره رعد، آيه 43: قُلْ كَفَيَ بِاللَّهِ شَهِيدَا بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُو عِلْمُ الْكِتَـَبِ ; بگو كافي است كه خداوند و كسي كه علم كتاب نزد اوست، ميان من و شما گواه باشند. امام باقر7 در اينباره ميفرمايد: خداوند در اين آيه ]كسي كه علم كتاب در نزد اوست[ ما اهلبيت پيغمبر را قصد كرده است و علي بعد از پيغمبر نخستين و بهترين فرد ما است.(اصول كافي، ثقة الاسلام كليني، ج 1، ص 299.)

2. سوره هود، آية 17: أَفَمَن كَانَ عَلَيَ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِي وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْه امام باقر7 ميفرمايد: كسي كه با دليل آشكار و روشن ]قرآن[ آمده بود، رسول خداست و آن كس كه بعد از آن حضرت بوده و شاهد او است اميرالمؤمنين و جانشيان آن حضرت ميباشند.(مصباح الهداية في اثبات الولايه، سيد علي موسوي بهبهاني، ص 94 و 111 و 147، نشر مدرسه دارالعلم اهواز.)

3. سوره رعد، آيه 7: إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ابن عباس گفته: هنگامي كه آيه نازل شد، پيغمبر دست روي سينة خود گذارد و فرمود: منذر و ترساننده من هستم، سپس با دست اشاره به علي كرد و فرمود: يا علي هادي و رهنما، تو هستي كه رهروان به وسيله تو راه پيدا ميكنند.(همان.)

4. بقره، آيه 37: فَتَلَقَّيََّ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِي كَلِمَـَتٍ فَتَابَ عَلَيْه. از پيامبر اكرم6 سؤال شد كلماتي كه حضرت آدم از خداوند، دريافت كردو بدان وسيله بخشيده شد چه بود؟ حضرت فرمود: آدم خدا را به حق محمد و علي و فاطمه و حسن و حسين: قسم داد كه او را از ترك اولايي كه نموده بود عفو كند، خدا هم او را بخشيد.(همان.)

5. سورة رعد، آيه 29: طُوبَيَ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَ ?‹َابٍ پيامبر اكرم6 در اينباره ميفرمايد: ]طوبي[ درختي است در خانه اميرالمؤمنين در بهشت. و هيچ قصري از قصور بهشت نيست، مگر آن كه شاخهاي از آن درخت در آن قصر خواهد بود.(كفاية الحضام، ترجمه غاية المرام، سيد هاشم بحراني، تحقيق محمد حسين صفاخواه، ج 2، ص 313، انتشارات آمه.)

6. سوره احزاب، آيه 33: إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا; (احزاب، 33) همانا خداوند ميخواهد رجس و پليدي را از شما خاندان پيامبر ببرد و شما را كاملاً پاك سازد.

7. سوره شوري، آية 23: قُل لآ َّ أَسْ ?‹َلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلآالْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَيَ; بگو: اي پيامبر، من از شما بر زحمت پيامبري خود پاداشي جز مهر ورزيدن به خويشاوندانم نميخواهم.

8. سوره آلعمران، آيه 61: فقل تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَأَبْنَآءَكُمْ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْكَـَذِبِينَ; بگو: اي پيامبر، بياييد فرزندان و زنان و جان خود و شما را فرا بخوانيم آنگاه بر دروغگويان نفرين بفرستيم.

9. سوره آلعمران، آية 103: وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلاَتَفَرَّقُواْ; به ريسمان محكم الَهي چنگ زنيد و پراكنده نگرديد.

10. سورة توبه، آيه 119: وَ كُونُواْ مَعَ الصَّـَدِقِينَ; با راستگويان باشيد.

11. سورة نسأ، آيه 59: يَـََّأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوَّاْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الاْ ?َمْرِ مِنكُمْ; اي كساني كه ايمان آوردهايد! از خداوند اطاعت كنيد و از پيامبر و اولياي امر خود نيز اطاعت كنيد.

12. سوره نحل، آيه 43 و سوره انبيأ، آيه 7: فَسْ ?‹َلُوَّاْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَتَعْلَمُونَ; اگر نميدانيد از اهل ذكر بپرسيد.

13. سوره نسأ، آيه 115: وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَيَ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّيَ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَآءَتْ مَصِيرًا; و هر كس پس از آنكه راه هدايت براي او آشكار شد و با پيامبر به مخالفت بر خيزد و راهي غير از راه مؤمنان در پيشگيرد وي را بدانچه روي خود را بدان سو كرده واگذاريم و به دوزخش كشانيم و چه بازگشتگاه بدياست.

14. سوره فاتحه، آيه 7: صِرَ َطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ...; ما را به راه آنها كه برخوردارشان كردهاي ـ هدايت كن ـ نه كساني كه در خور خشماند و نه گمراهان.

15. سوره مائده، آيه 55: إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَوَةَ وَهُمْ رَ َكِعُونَ; وليّ و سرپرست شما تنها خدا و پيامبر او است و كساني كه ايمان آوردهاند: همان كساني كه نماز برپا ميدارند و در حال ركوع زكات ميدهند.

16. سوره تكاثر، آيه 8: ثُمَّ لَتُسْ ?‹َلُنَّ يَوْمَـئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ; سپس ـ در روز قيامت ـ از نعمت پرسيده خواهيد شد.

17. سوره مائده، آيه 67: يَـََّأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ...; اي پيامبر، آنچه را از جانب پروردگارت به سوي تو نازل شده، ابلاغ كن و اگر نكني پيامش را نرساندهاي.

18. سوره مائده، آيه 3: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الاْ ?ًِسْلَـَمَ دِينًا; امروز دين شما را برايتان كامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانيدم و اسلام را براي شما ـ به عنوان ـ آييني برگزيدم.

19. سورة انسان، ـ دهر ـ به ويژه آيه 8و9: وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَيَ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَ يَتِيمًا وَ أَسِيرًا # إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لاَنُرِيدُ مِنكُمْ جَزَآءً وَ لاَشُكُورًا; و به ـ پاس ـ دوستي ـ خدا ـ بينوا و يتيم و اسير را خوراك ميدادند. ـ و گفتند ـ ما براي خوشنودي خدا است كه به شما ميخورانيم و پاداش و سپاسي از شما نميخواهيم.

20. سوره بينه، آيه 7: إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّـَـلِحَـَتِ أُوْلَـََّئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ; در حقيقت كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كردهاند آنانند كه بهترين آفريدگانند.

و آيات فراوان ديگر كه از بيان آنها دست ميكشيم و علاقهمندان را به كتاب المراجعات (كه به عنوان رهبري امام علي از ديدگاه قرآن و پيامبر ترجمه شده است) تأليف سيدشرفالدين، نامة 12 و كتاب احقاقالحق، نوشته قاضي نورالله شوشتري و كتاب عبقاتالانوار، نوشته ميرحامدحسين هندي و كتاب ثم اهتديت (كه به آنگاه كه هدايت شدم ترجمه شده است) تأليف محمّد التيجاني و كتاب و ركبت السفينه، ص 423 ـ 442، تأليف مروان خليفات ارجاع ميدهيم تا سند احاديث مربوطه را نيز ببينيد.

امّا آياتي كه در سرزنش دشمنان حضرت علي7 رسيده، به چند نمونه از آنها اشاره ميشود:

1. معارج، آيه 1: سَأَلَ سَآغلُ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ.

امام صادق7 ميفرمايد: هنگامي كه رسول اكرم6 در غدير خم، علي7 را به عنوان جانشين خود به مردم معرّفي نمود و فرمود: من كنت مولاه، فهذا علي مولاه، نعمان بن حرث به نزد رسول خدا آمد و عرض كرد: به ما گفتي تو به يگانگي خدا شهادت دهيم و رسالت خودت قبول كرديم، ما را به جهاد و حج و نماز و روزه دعوت كردي پذيرفتم، به اينها راضي نشدي تا اين كه اين جوان ]علي[ را به جاي خود نصب كردي، آيااين عمل از جانب خودت هست يا از جانب خدا، حضرت فرمود: به خدا قسم كه از جانب خدا دستور رسيد كه علي7 را به ولايت منصوب كنم، نعمان از محضر رسول خدا خارج شد، در همان حال گفت: خدايا اگر اين عمل حق است و از جانب تو است، سنگي از آسمان بر من نازل فرما(مجمع البيان، طبرسي، ج 10، ص 107، نشر دارالفكر / تفسير كنز الدقائق، ميرزا محمد مشهدي، ج 10، ص 611، نشر جامعه مدرسين.)، خداوند سنگي را بر سر او فرود آورد و به هلاكت رسيد. مفسران شيعه و جمع فراواني از مفسّران اهل سنت، شأن نزول آيه را در همين مورد دانستهاند.

2. سورة فرقان، آيه 28: وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَيَ يَدَيْهِ يَقُولُ يَـَـلَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً ; روزي كه ستمكار دست خود را ]از شدّت حسرت[ به دندان ميگزد و ميگويد: اي كاش با رسول خدا راهي برگزيده بودم.

پيامبر اكرم6 در اينباره ميفرمايد: هيچ فردي نيست كه ولايت علي به او داده شده باشد و او نقض كرده، مگر اين كه در لحظة مرگ، شيطان و ياران او براي وي تمثّل پيدا ميكنند و نيز عذاب دوزخ و نعمتهاي بهشت براي او تمثّل پيدا مينمايند; به او ميگويند اگر ولايت علي را قبول ميكردي اين نعمتها براي تو بود، ولي چون منكر شدي اين عذابها براي تو است. در آن هنگام ميگويد: اي كاش ولايت علي را ميپذيرفتم و به آن ملتزم ميشدم.(تفسير كنزالدقائق، ميرزا محمد مشهدي، ج 9، ص 162، نشر جامعه مدرسين.)

3. سورة ابراهيم، آية 25: وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الاْ ?َرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ ; ]كلمه خبيثه[ را به درخت ناپاكي تشبيه كرده كه از روي زمين بركنده شده و قرار و ثباتي ندارد.

در روايات رسيده از ائمه اطهار: كلمه خبيثه به بني اميّه تفسير شده(تفسير نورالثقلين، حويزي، ج 2، ص 538; كنز الدقائق، همان، ج 5، ص 184.) و بني اميّه بزرگترين دشمنان حضرت علي7 و فرزندان او بودند.

4. سورة ق آيه 24: أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ پيامبر اكرم6 ميفرمايد: در روز قيامت، خداوند به من و علي بن ابي طالب ميفرمايد: هر كس شما را دشمن داشته به جهنم وارد كنيد و هر كس شما را دوست داشته در بهشت داخل كنيد و اين است مراد از آيه القيا.(مصباح الهدايه في اثبات الولايه، سيد علي موسوي بهبهاني، ص 108 و 153، نشر مؤسسة دارالعلم اهواز.)

5. سوره قصص، آيه 69: وَ رَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَ مَا يُعْلِنُونَ رسول اكرم6 در اينباره ميفرمايد: يعني اي محمد خدا از كينههايي كه منافقان در سينههاي خود براي تو و خاندانت نهفتهاند آگاه است.(مصباح الهدايه في اثبات الولايه، سيد علي موسوي بهبهاني، ص 108 و 153، نشر مؤسسة دارالعلم اهواز.)